कवि केवलपुरे किसानका दुई कविताहरु
असोज २४, २०८१ बिहिबार ०४:४६
देउरे सलाम र दाहिने सलाम
यौटा गीत मैले नि ल्याको छु, सुनाउनलाई म आफैँ आको छु
सुनिदिनोस् है, तितो-मीठो कस्तो छ भनिदिनोस् है ।
सडकमा लाम लागेर यो जनता लड्यो
गाउँमा बस्ने गाउँलेले नि यस्तै कुरा पढ्यो
होनहारका केटा पनि यै क्रन्तिमा मरे
श्रद्धाञ्जलि चढाउँछु म अलि भरे भरे
यौटा गीत मैले नि ल्याको छु, त्यो भन्नलाई म आफैँ आको छु
सुनिदिनोस् है तितो टर्रो कस्तो छ भनिदिनोस् हैं ।
मेरो मनमा चिसो पस्यो भनिदिउँ है साँचो
सात सालको जस्तै जस्तै यो सम्झौता काँचों
बोल्नसम्म पाइयो भनौं अरू कुरा उही हो
भन्देउ साथी तेत्रो क्रान्ति के कारणले तुहियो ?
ऐले पनि सात सालै आइरनु, सात सालै आइरनु
ठूला बडा घिच्नु र खाइरनु, गरीब भोकै छन्
क्वाँ क्वाँ डाँको छोडेर छाप्रा रोकै छन् ।
आउदैन र १७ साल निश्चित टुङो क्यै छ ?
रक्सी चाहीं गयो भनौ बोतल बट्टा त्यै छ
माछो माछो भन्दा भन्दै भ्यागुतो पो आयो
शहीदको त्यत्रो रगत भन्नुस् कस्ले खायो ?
देउरे सलाम क्रान्तिमा मर्नेलाई, दाहिने सलाम सम्झौता गर्नेलाई २
यस्तो गीत मैले नि ल्याको छु, सो भन्नलाई म आफै आको छु
देखिहाल्नु भो, तेत्रो क्रान्ति को -को मिली कता फाल्नु भो ?
सात सालको त्यो सम्झौता दिल्लीतिरै भाथ्यो
नेपालको झिटी काम्टी उतैतिर गाथ्यो
ऐले चाहिँ यही भयो फरक यत्ती मात्रै
वाक्क लाग्दो यो सम्झौता, परपयउँदो कांच्चै !
धानको बालो कोदाको कपनी, २
पाल्सी कुरा के बुझ्नु म पनि
गाई भैंसीको दै, मेरा प्यारा शहीदलाई सलाम गर्छु है ।
यौटा गीत मैले नि ल्याको छु त्यो भन्नलाई म आफैँ आको छु
सुनिदिनोस् है, तितो-टर्रो कस्तो छ भनिदिनोस् है ।
कस्का छोरा कस्का नाति कताबाट आए
कठैबरा । बिचराले ड्याम ड्याम गोली खाए
कल्ले हाने तिनलाई गोली हान्न लायो कल्ले
आजसम्म यस्तो कुरा छानबिन गन्यो कल्ले ?
मेरो नेपाल अर्कैले तान्छकी, अर्कैले तान्छकी
खसीलाई नै डोयाउँदै लान्छकी, हेर्नोस् झगडा
त्यो झगडा गराइदिने कस्तो तगडा
बालुवाको घर, सात सालदेखि हेरिल्याउँदा छैन यसको भर ।
मर्ने जति मरे गए, घाइते चाहीं रून्छन्
जान्नेहरु भाषण गर्छन् नजान्ने चाहीं सुन्छन्
कैले कैले कता कता लाग्न थाल्यो शंका
मेरो देश बन्ने होकी लेवनान र लङ्का !
मनमा कुरा खेलाउँदा खेरीमा २
निन्द्रा पनि लाग्दैन तेरिमा
देउरे सलाम आजलाई भैगो,
दाहिने सलाम दोहऱ्याउँछु फेरि म ।
★
डङ्डङी हान्नुपर्छ
उद्घाटनका लहरहरुले आज नेपाल छायो
हेर्दा हेर्दै महँगि अब यो माथि माथी सुसायो
च्या च्या रून्छन् झुपडिहरुका ती हरीदा मुहार
जान्दा जान्दै अब नि नमिले हामि हुन्छौ अचार ।
थाहै होला मिलिजुलि न भै केहि मर्दैन माखो
हातै जोरी कसरि हुनु है देश राम्रो चनाखो
तेत्रा मान्छे पुक पुकु मरे सम्भंदा फुट्छ छाती
मान्छे मान्छे अब नि नमिले थुक्क कस्तो नजाती !
जिन्दावादै कति भनिरहूं सुक्छ जिब्रो र गाला
मूर्दावादै पनि कति भनौ वाक्क लाग्दो छ चाला
मेटिन्छन् ती अरू सब करा तिर्सना मेटिदैन
ज्यूंदा मान्छे किन-किन यहाँ भेटिदै भेटिदैन ।
कुर्लन्छन् यी पनि अब भयो यो पनि लौ हुने भो
भन्दा भन्दै अरू कति यहाँ देश हाम्रो रूने हो
तेत्रो क्रान्ति किन र कसरी रोकीयो जान्नुपर्छ
अर्को क्रान्ति अब शुरू हुँदा डङ्डङी हान्नुपर्छ ।
सोझा मान्छे जिन तिन बरा जिन्दगी यो गुजार्छन्
माथीका यी शकुनिहरुले गोली ठोकेर मार्छन्
देशै डुब्ला कि त अब कसो तथ्य यो जान्नु पर्छ
अर्को क्रान्ति अब शुरू हुँदा डङ्डङी हान्नुपर्छ ।
प्रतिक्रिया