बनमारा

तिमीले माटो नदिएर के हुन्छ ?

हामी त पहरामा फूल्छौँ, चट्टानमा पनि फुल्छौँ

तिमीले पानी नदिएर के हुन्छ ?

हामी त आँसुमा फुल्छौँ, रगतमा पनि फुल्छौँ ।

 

गरेर शिरोच्छेद ढाल मैदानमा हामीलाई

थोपा-थोपा रक्तबीजबाटै सहस्रौं भई पलाउनेछौँ

पारेर क्षत्-विक्षत् फाल बगरमा हामीलाई

चिता-अग्निको ज्वालाबाटै क्रान्ति मशाल जगाउनेछौँ ।

 

तिमीले छायाँ नदिएर के हुन्छ ?

हामी त सेपमा फुल्छौँ, ओझेलमा पनि फुल्छौँ

तिमीले हावा नदिएर के हुन्छ ?

हामी त सुस्केरामा फुल्छौँ, उच्छ्वासमा पनि फुल्छौँ ।

 

च्यातेर पाना-पाना जलाऊ आगोमा हामीलाई

अक्षर-अक्षर टिपी खरानीबाटै इतिहास नयाँ लेख्नेछौँ

काटेर टुक्रा-टुक्रा बगाऊ पानीमा हामीलाई

पौरखको जाल फ्याँकी अस्तित्व आफ्नो समेट्नेछौँ ।

 

तिमीले माया नदिएर के हुन्छ ?

हामी त घृणामा फुल्छौँ, दुत्कारमा पनि फुल्छौँ

तिमीले थाङ्ग्रा नदिएर के हुन्छ ?

हामी त लत्रिएर फुल्छौँ, तेर्साएरै पनि फुल्छौँ ।

 

तिमीले तिम्रो त्यो भूगोलको फुलबारीमा

हामीलाई नसजाएर के हुन्छ ?

हामी त इतिहासकै काखमा फुलेका

जङ्गली फूलहरू हौँ

 

यदि तिमीमा हाम्रो अस्मिताको कदर छैन भने

यो ऐलान आज तिमी पनि सुनिराख--!

सुनिराख यो ऐलान आज तिमी पनि--!

*कुनै देशको

सीमित मानचित्रको 'ड्राइ्ङ-रुम'-भित्र सजाएर'

'बोन्साई' बनिने रहर

हामीलाई पनि छैन !

हामीलाई पनि छैन !!